-
1 spłosz|yć
pf Ⅰ vt 1. (spowodować ucieczkę) to scare away [zwierzę, ptaka, złodzieja] ⇒ płoszyć 2. (onieśmielić) to disconcert, to embarrass [osobę]- spłoszyłem wyrostka groźnym spojrzeniem the youth was disconcerted by my angry stare ⇒ płoszyćⅡ spłoszyć się 1. (przestraszyć się) [zwierzę, ptak, złodziej] to bolt away- konie się spłoszyły the horses shied ⇒ płoszyć się2. (zmieszać się) [osoba] to become disconcerted ⇒ płoszyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spłosz|yć
См. также в других словарях:
spłoszyć — dk VIb, spłoszyćszę, spłoszyćszysz, spłosz, spłoszyćszył, spłoszyćszony «przestraszywszy spowodować ucieczkę, wycofanie się skądś» Spłoszyć ptaki, zwierzynę. Spłoszyć złodzieja. ◊ Spłoszona mina, spłoszone oczy, spłoszone spojrzenie, spłoszony… … Słownik języka polskiego
